Getmə Tərsa Balası
İzni ver toy gecəsi mən də sənə dayə gəlim,
Əl qatanda sənə məşşatə, təmaşayə gəlim.
Sən bu məhtab gecəsi seyrə çıxan bir sərv ol,
İzni ver məndə dalunca sürünüb sayə gəlim.
Mənə də baxdın o şəhla gözilə, mən qara gün,
Cür'ətim olmadı bir kəlmə təmənnayə gəlim.
Mən cəhənnəmdə də baş yastığa qoysam sənilə,
Heç ayılmam ki, durup cənnəte məvayə gəlim.
Nənə qarnında da sənlə əkiz olsaydım men,
İstəməzdim doğulub birdə bu dünyayə gəlim.
Sən yatıb cənnəti röyada görəndə gəcələr,
Mən də cənnətdə quş ollam ki, o röyayə gəlim.
Qıtlığ illər yağışı tək, quruyub göz yaşımız
Kuyi eşqində gərək bir də müsəllayə gəlim.
Səndə səhrayə marallar kimi bir çıx noluki,
Məndə bir seydə çıxanlari kimi səhrayə gəlim.
Allahından sən əgər qorxmıyıb olsan tərsa,
Qorxuram məndə dönüb dine məsihayə gəlim.
Şeyxe sən'an kimi donquz otarıb illerce,
Səni bir görmek üçün məbəde tərsayə gəlim.
Yox sənəm! anlamadım, anlamadım, haşa mən
Buraxım məscidimi sənlə kelisayə gəlim.
Gəl çıxaq ture təcəllayə, sən ol cilveye tur,
Mən də Musa kimi o ture təcəllayə gəlim.
Şeirdir Şəhriyarın şeiri, əlində şəmşir,
Kim diyər mən belə bir şeirile de'vayə gəlim. Usdat Şəhriyar
